เล่นสเก็ตที่สวนลุม...

กิจกรรมของครอบครัวนักสเก็ต Skate slalom Family

ภาพหลาย ๆ ภาพ บอกได้แทนความรู้สึกที่ดี ๆ

อากาศก่อน 16.00 น.

อากาศเวลา 17.00 น.ณ สวนลุมพินี กรุงเทพ

Lumpini Park in Bangkok Thailand

เด็ก ๆ ก็มาออกกำลังกายกันเหมือนเดิมค่ะ กิจกรรมเสริมสร้างมิตรภาพภายในครอบครัว

คุณครูเสกบอกว่าใส่รองเท้าสเก็ตเองได้แล้วนะค่ะ

หนู กำลังตั้งใจหัดใส่รองเท้าสเก็ตเองค่ะ

ตั้งใจใส่รองเท้าสเก็ต พร้อมสนับป้องกันด้วยตัวเองค่ะ

อึ๊ป ๆ ๆ เอ้าก้นโด่งเชียว 

เก๊้าอายยยย ไม่เอาาา เขิล ๆ ๆ 

ออกกำลังกายด้วยกันนะค่ะสุขภาพดีค่ะ

คุณพ่อที่พาลูกสาวมาเล่นสเก็ต ก็เดินออกกำลัยกายด้วยนะค่ะ

ตั้งใจเล่นสเก็ตกับโคน สลาลม

เอ้า ก้น ๆ ๆ โด่ อีกแล้ว

น้องสาวกับพี่สาวใส่สเก็ตสีชมพู

พยายามเข้านะ นักสเก็ตตัวน้อย

คุณแม่ยังคอยถามคุณครูเรื่อย ๆ เพราะเป็นห่วงเด็ก ๆ เล่นสเก็ต

เด็ก ๆ เล่นสเก็ตในสายตาคุณพ่อคุณแม่ตลอดเลยค่ะ

พี่ปามล์ โชว์ Skate slalom

อะปรับเฟรมเสเก็ตโลเลอร์เบลดสักหน่อย

เรียงลำดับเด็กลิงสเก็ตทั้งหลาย

ความสุขเล็ก ๆ ณ เมืองหลวงอันวุ่นวายแห่งนี้

คุณแม่จูงคุณลูง รึคุณลูกจูงคุณแม่ดีค่ะเนี่ยยยWe Love Skate

ติดตามข้อมูลและรูปภาพ ของครอบครัวนักสเก็ตเราได้ที่ www.skateproplus.com

หรือ Facebook/SKATE

ล้อสเก็ตมีไฟ สวย สีสัน ของเด็ก ๆ ที่อยากเล่นสเก็ตมีไฟ

ถ้าจะให้พูดถึงเรื่องรองเท้าสเก็ตหรือโลเลอร์เบลด สำหรับเด็ก ๆ อีกสักข้อ....

สีสรรค์อันสวยงาม ไฟระยิบระยับ ดูตระการตา สำหรับเด็ก ๆ ตัวเล็ก ๆ สีลูกอมลูกกวาด ที่ล่อหูล่อตาให้เหล่าเยาวชนตัวน้อย ๆ ได้ลิ้มลอง พร้อมที่จะอยากเข้าไปสัมผัสกันเต็มที่

ต้องยกให้คำถามจากเด็ก ๆ ที่พึ่งจะเข้ามาเป็นนักสเก็ตตัวน้อย ๆ ถามกันมา 

1. หนู๋อยากได้รองเท้าสเก็ตแบบมีล้อไฟ วิ๊ป ๆ วิ้ง ๆ อะค่ะ มีไหมค่ะ

2. หนู๋ใส่สเก็ตมีไฟแล้ว ทำไมหนู๋ถึงไถสเก็ตเร็วไม่เท่าเพื่อน ค่ะ

ตอบคำถาม

1. หนู๋อยากได้รองเท้าสเก็ตแบบมีล้อไฟ วิ๊ป ๆ วิ้ง ๆ อะค่ะ มีไหมค่ะ

    - มีค่ะ มีที่ไหนนะหรอ เยอะแยะมากมาย ตามเว็บไซต์ ขายสเก็ตมีไฟ ขายพร้อมรองเท้าสเก็ต ขายแยกต่างหากเป็นล้อ ๆ ก็มีค่ะ

      - แต่หนู่ ๆ รู้ไหมค่ะ ว่าล้อสเก็ตแบบมีไฟ ก็มีข้อดีและข้อเสียนะค่ะ ลองมาดูข้อดีข้อเสียกันก่อนเลือกซื้อนะค่ะ

ข้อดี  สีสันสวยงามเวลาใส่เล่นตอนกลางคืน แสงไฟระยิบระยับ เป็นผับเคลื่อนที่เลยละค่ะ

(เหตุจากการผลิตล้อสเก็ตที่มีไฟ แบบไม่ต้องใช้ถ่าน จึงต้องใช้พลังงานจากการหมุนของล้อสเก็ตโดยแกนต้องเป็นพลาสติก เพื่อจะฝังแม่เหล็กไว้ สัมผัสกับขดลวดด้านในล้อให้เกิดพลังงานทำให้หลอดไฟด้านในล้อติดสว่าง)

ข้อเสีย เมื่อแกนล้อเป็นพลาสติก ทั้งชิ้นเมื่อโดนน้ำหนักตัวเด็กกดทับ ก็จะเกิดอาการฝืด ฝื้ดดด ฝืดดด เข้าประเด็นที่ว่า "ใส่สเก็ตก็เหมือนไม่ได้ใส่" 

แล้วทำไมเห็นคนใส่สเก็ตที่มีไฟ เค้าวิ่งเร็ว ๆ ก็มีนิค่ะ ไม่เห็นจะฝืดเลย 

ใช่ค่ะ หนู๋เห็นเค้า แล้วหนู๋ได้ยินเสียง .....แกร๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ  เป็นเสียงเซอร์ราวตามมาด้วยรึเปล่าเอ่ย????

ถ้าหนู๋ชอบแบบนั้นก็ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ไม่ขัดสัทธา....

พี่ไม่ได้จะบอกว่าล้อไฟไม่ดีนะค่ะ 

แต่จะบอกว่า การที่รองเท้าสเก็ตมีลูกเล่นมากเท่าไหร่ ข้อจำกัดในการใช้งานก็จะมีมากขึ้นเท่านั้น

ดังนั้น รองเท้าสเก็ตที่มีล้อไฟ ส่วนใหญ่ถ้าซื้อมาใหม่ ๆ ก็จะเป็นแบบฟิตเนส คือล้อเท่ากัน 4 ล้อ มีเบรกติดมาเวลาซื้อ วิธีการเล่นก็ใช้เดินวิ่ง แบบทางตรง จะเลี้ยว จะหักหลบ จะทำได้ยากกว่ารองเท้าสเก็ตแบบสลาลม 

ถ้ายังไงก็อยากได้รองเท้าสเก็ตแบบมีไฟ  ก็ต้องยอมรับข้อเสียดังกล่าว คือ 

-ฝืดเมื่อโดนน้ำหนักตัวกดทับ

-ล้อมีเสียงดัง แกร๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ ตลอดเวลา

-รองเท้าสเก็ตจะเป็นแบบพลาสติกทั้งชุด ความเร็วไม่ต้องพูดถึง (ไม่มี)

ข้อควรระวัง

-รองเท้าสเก็ตพลาสติกแบบบาง ฟองน้ำบาง ไม่ดีต่อเด็กเล็ก ก่อน 7 ขวบ เพราะไม่สามารถช่วยรองรับข้อเท้าเด็กเล็กที่ยังไม่แข็งแรงพอ ถ้าหกล้มข้อเท้าอาจได้รับอันตรายได้

-ชุดป้องกันสำหรับเด็ก ไม่ควรบางจนเกินไป เพราะไม่อาจรองรับการกระแทกได้

2. หนู๋ใส่สเก็ตมีไฟแล้ว ทำไมหนู๋ถึงไถสเก็ตเร็วไม่เท่าเพื่อน ค่ะ

     ก็นั่นแหละค่ะ ผลของล้อสเก็ตที่มีไฟ (สเก็ตแบบล้อเรียงกัน 4 ล้อนะค่ะ) ก็จะเป็นแบบนั้นแหละค่ะ เพราะด้วยแกนล้อที่เป็นพลาสติก เพื่อให้ได้ล้อไฟใช้งานนั้น น้ำหนักตัวเมื่อกดทับช่วงล่างที่ใช้ในการขับเคลื่อน  หัวใจสำคัญของรองเท้าสเก็ตก็คือแกนล้อ หรือที่เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าลูกปืนนั่นเอง

    ปกติรองเท้าสเก็ตที่ลื่น ๆ เร็ว ๆ แกนล้อ หรือลูกปืนสเก็ตนั้นจะเป็นอลูมินัม แข็งแรง รับน้ำหนักได้มาก จึงไม่ต้องกังวลเรื่องความเร็วเลย 

    

     แต่รองเท้าสำหรับเด็กที่ขายตามท้องตลาดทั่วไป จะเป็นพลาสติกบาง ๆ ช่วงล่างเป็นพลาสติกทั้งหมด แถมยังเป็นล้อไฟอีกต่างหาก พลาสติกครบชุด ความเร็วอย่าพึ่งพูดถึงเลย เพราะยังห่างอีกไกล เอาเป็นว่า แค่ไถให้ไปก็ดีถมแล้ว 

ฝากถึงผู้ปกครองน้อง ๆ ที่หัดเล่นสเก็ต หรือคิดจะซื้อสเก็ตให้คนที่"คุณรัก"

     ถ้าคุณมี "คนที่คุณรัก" คุณต้องการให้สิ่งที่ดีที่สุดกับเค้าเสมอ ไม่ควรมองข้ามความปลอดภัย ถึงแม้จะเล็กน้อยก็ตาม การเล่นสเก็ตมาพร้อมกับความเร็ว อย่าลืมใส่สนับป้องกันและหมวกกันน๊อค ให้เค้าเสมอเวลา เด็ก ๆ ทำกิจกรรมที่มีความเร็วเกี่ยวข้อง 

    มีผู้ปกครองหลายท่านมองข้ามเรื่องเล็กน้อยนี้ไป พอเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา ก็โทษว่าการเล่นสเก็ตไม่ดี ทำให้ลูกของเรา คางแตก หัวแตก แขนหัก ขาหัก ฟันหัก จนลืมไปว่า คุณเองที่เป็นคนยอมประหยัดเพื่อจะไม่รับสิ่งที่ช่วยป้องกันอันตรายให้กับคนที่คุณรัก 

  

   แล้วมานั่งโทษสิ่งอื่น เพื่อปกป้องว่าตนเองนั้นทำถูกแล้ว  ถ้าเค้าเป็นคนที่คุณรักจริง ๆ  "คุณจะไม่ลังเลในการเลือกสิ่งที่จะดูแลเค้า แม้เพียงนิดเดียว"

หนู๋ใส่ชุดป้องกันครบเซทเลยค่ะ หนู๋น่ารักไหมค่ะ

ติดตามบทความสำหรับเด็ก ๆ ใส่สเก็ตกันได้ที่ www.skateproplus.com

หรือติดตามได้ทาง Facebook

มาออกกำลังกาย กับนักสเก็ตตัวน้อย

เหตุจากการอยากเล่นสเก็ตตั้งแต่วัยละอ่อน

     จากที่จำความได้ ประมาณปี 2538 หรือปี 1995 รองเท้าสเก็ตสมัยนั้นกำลังบูมม กลายเป็นแฟชั่น
เมื่อนักร้องดาราวัยรุ่นยอดนิยมต่างใส่อวดกัน
   
     ชาวบ้านอย่างเรา ๆ มีหรอจะไม่ตาพองโต อยากได้มาเป็นเจ้าของ ต่างเฮโลสาระพา กันจับจองเป็นเจ้าของ ทั้งราคาแพง ราคาถูก ของจะดีหรือไม่ ไม่สนขอให้ได้เป็นเจ้าของต่างเป็นที่พึงพอใจกันไป

     กระแสแรงจน ร้านขายสินค้ากีฬาเกือบทุกร้านต้องมีรองเท้าสเก็ตขาย ห้างสรรพสินค้าใหญ่ ต้องมีขายกันมากมายก่ายกอง

และแล้ว มาเหมือนพุ ก็ไปเหมือนพุ ขึ้นจุดสูงสุด แตกดังปัง แล้วก็หายไป หายไปโดยปริยาย ไม่ว่าจะจากพิษเศรษฐกิจ หรือจากการหมดความนิยม อันนี้ไม่อาจทราบได้แน่ชัด

((((ที่เล่าให้ฟัง เผื่อน้อง ๆ เด็ก ๆ จะเกิดกันไม่ทัน ให้เห็นภาพกัน ว่ามันเกิดความฮิตมากแค่ไหน))))

     พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ แถวบ้านเล่นกันให้ควักไขว่ เราเองก็อยากเล่นมั้ง ก็ไปยืมพี่ข้างบ้านเล่น
แบบว่าชอบม๊ากกก อยากเล่นอีก ไม่อยากคืนเลย หลังจากเล่นเสร็จก็บอกแม่กะพ่อว่าอยากได้ อยากได้หนู๋อยากได้ อยากได้มั๊ก มั๊กเลยอ่าาา

โดนพ่อกับแม่ตอบกลับมาเป็นเสียงเดียวกันว่า...ไม่ เดี๋ยวหัวแตก เดี๋ยวปากแตก เดี๋ยวฟันหัก เดี๋ยวแขนหัก เดี๋ยวขาหัก เดี๋ยวนั่นโน่นนี่สาระพัด

หัวใจดวงน้อง ๆ ของเด็กตัวเล็ก ๆ แหลกสลาย นอนร้องไห้อยากได้อันนี้
เคยไหม มันรู้สึกว่าใช่ ไม่ใช่แค่อยากได้ ไม่ใช่แค่อยากมี ...หัวใจเต้นทุกทีเวลาเห็น...แค่เห็นเท่านั้นเอง
เดินไปห้างสรรพสินค้าทีไร เห็นก็เดินเข้าไปลูป ๆ คลำ ๆ เผื่อวันหนึ่งเราจะได้เป็นเจ้าของ

     ผ่านเวลาจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ความฝันที่จะเป็นเจ้าของรองเท้าสเก็ตก็ยังดำเนินต่อไป
แต่มันเงียบจนจำไม่ได้ว่านานเท่าไหร่ วันหนึ่งนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย นึกถึงรองเท้าสเก็ตขึ้นมาเฉย ๆ แบบว่าเฉย ๆ เลย ไม่ได้เห็นโฆษณา ไม่ได้ยินจากปากใคร ไม่ได้เห็นคนใส่สเก็ต แต่อยู่ดี ๆ ความคิดตอนเด็ก ๆ ก็ผุดขึ้นมาในหัว และเป็นความฝันอันเดียวที่จำได้ และก็รู้ว่ายังไม่ได้ทำ

และแล้วก็ตัดสินใจหาข้อมูล ตอนนั้นเค้าเรียกกันว่า Rollerblade พึ่งรู้ตอนโตว่าคือ ยี่ห้อหนึ่งของ Skate จริง ๆ ก็เหมือนกับแฟบนั่นแหละ เรียกจนติดปาก จนลืมว่าคือผงซักฟอก

      พอโตมามีกะตังสักหน่อย ก็เลยซื้อเป็นของตัวเองซะเลย ((((อันเนื่องจากเก็บกดมานาน)))
คู่แรกคู่นี้เลยหละ  ปี 2554

เป็นรองเท้าสเก็ต แบบฟิตเนส รุ่น A3 จัดไปเลยคู่แรกในชีวิต เห็นมันสีสดดี ก็เลยซื้อมา ซื้อมาก็ไม่รู้หรอกว่าสเก็ตมีอยู่หลาย ๆ แบบ 

คู่แรกของคนที่พยายามมี อยากมีตั้งแต่เด็ก ๆ อยากเล่นสเก็ตแต่เด็ก บอกได้เลยว่า เห่ออออม๊ากกกก

ตื่นตั้งแต่ ตี 5 ออกไปเล่นสเก็ตคนเดียวที่ลาน สเก็ตบอร์ต ที่สนามราชมัง ไปทุกวันเลยนะ ทุกเช้า เกือบเดือนเลยหละ 

จนได้รู้จักที่เล่น ที่สวนลุมพินี ที่นี่มีนักสเก็ตมือโปร์ เทพ ๆ อยู่หลายคน มือใหม่หัดเล่นก็เลย มีความหวังว่าจะได้เก่งเหมือนคนอื่นๆ  เค้ามั้ง 

เราก็วิ่งไปวิ่งมา กับน้อง ๆ พี่ ๆ ที่เล่นสเก็ตอยู่ก่อน สังเกตว่าเค้าทำไมเล่นกันเก่งจัง วิ่งกันเร็วด้วย เค้าไม่เห็นใส่สนับป้องกันเลย  ไอเราก็อยากจะมีมาด เหมือนมือโปรกับเค้ามั้ง ก็เลยไม่ใส่สนับป้องกันดีกว่า (((เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีอย่าเรียนแบบนะค่ะน้อง ๆ )))

และแล้วก็ได้เรื่องเลย เฟี้ยวนัก จัดหนัก สดุดขาตัวเอง ล้ม ไม่ได้ใส่สนับมือ ก็เลยเอาคางวัดกับพื้นดังกั๊ก

แสบสันไปอีกหลายวัน แต่ก็ได้ประสบการณ์อันมัน ๆ เพราะตั้งแต่โตมายังไม่เคยหกล้มหน้าทิ่มขนาดนี้มาก่อนเลย เหมือนกับไปเป็นเด็กอีกครั้ง!!!! เอ๊ะแต่จะว่าไปก็ยังไม่แก่นี่นะ ฮิฮิ

คู่แดงนี้เป็นฟิตเนส เล่นได้แต่ทางตรง เลี้ยวกว้าง ๆ เท่านั้นเอง จะเลี้ยววงแคบลำบากมาก ไม่เหมาะกับเรา จึงดันทุรังซื้อคู่ใหม่ โดยมีอายุการใช้งานคู่เก่า แค่เดือนกว่า ๆ เอง ง่ะ

.....และแล้วก็ได้คู่ใหม่   น้องดำน่ารักจุบุจุบุ  เห่อ..อีกแล้ว รองเท้าสเก็ตรุ่น DX slalom นี่หละตอบโจทย์การเลี้ยวของเราได้อย่างดีเลยหละ หุ ๆ


จากวันนั้น จนถึงวันนี้...
     การเล่นสเก็ต หรือลอเลอร์เบด จะไม่เป็นแค่ความฮิตชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น ต่อจากนี้จะเป็นเหมือนตัวแทนแห่งครอบครัว เป็นเหมือนเพื่อน เป็นเหมือนพี่ เป็นเหมือนน้อง ไม่ใช่แค่การออกกำลังกาย ไม่ใช่แค่เพื่อการแข่งขัน แต่เปรียบเสมือนมิตรภาพ

    รองเท้าสเก็ต หรือลอเลอร์เบด เป็นตัวกลางที่เชื่อมโยงระหว่างบุคคลที่ไม่เคยรู้จักกัน ได้มารู้จักกัน ได้มาร่วมแบ่งปัน ความสนุก ความสุข และรอยยิ้มให้กันและกัน
 
 จากวันนั้นจนถึงวันนี้....
     ได้เปลี่ยนผันตัวเองจากความรักในสิ่งๆ นี้ ตั้งแต่เด็ก ๆ จนได้เล่นสมใจอยากในตอนโต แล้วก็ผันตัวจากแค่ผู้เล่น กลายมาเป็นผู้สอนในวันนี้

     รู้นะ!!! ว่าใครอีกหลาย ๆ คน ที่เป็นแบบเรา...ฝันเถอะค่ะ ถ้าคุณมีความฝัน ชีวิตคุณจะสดใส และคุณจะใช้ทุกวินาทีเพื่อค้นหา ไขว่คว้าความฝันนั้น

หากคุณไม่มีความฝัน แล้ว ชีวิตคุณคงจะด้านชากับความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ บนโลกอันวุ่นวายนี้


ขอแชร์ประสบการณ์และแบ่งปันความสุขเล็ก ๆ จากมุมหนึ่งของโลกบูดเบี้ยวค่ะ^ ^

แชะ!!!

วัดส่วนสูงกันหน่อยจิ

โฟกัส สาวน้อยวัย 3 ขวบคลั่งไคล้รองเท้าสเก็ตเหลือเกิน

กิจกรรมยามว่างของครอบครัวสุขสรร

ปลาเก๋า กะปลาวาฬ

ล้มได้ก็ลุกได้นะ

วัยเด็กคือวัยที่สดใสที่สุด ถึงเหนื่อยก็สู้ค่ะ

มุ่งมั่นเพื่อจะก้าวไปอีกขั้นอย่างมั่นใจ

น่ารักไหมละค่ะ

หนู๋พึ่งเดินเองได้ปีกว่า ๆ เองนะ มาใส่สเก็ตสะและ (2 ขวบครึ่ง)

ลูกครึ่งสาวสวย

กำลังคุยกะเฮีย น่าเครียดเชียว

มีเหตุต้องรีบไป

ฝึกเดินทรงตัวบนพื้นหญ้า@สวนลุมพินี

สลาลมบนลานไอซ์ The rink @ Central พระราม9

แล้วอย่าหยุดฝันนะค่ะ!!!

แวะทักทายกันได้ที่สวนลุมพินี ศุกร์-อาทิตย์ 17.00 น. อยู่แถวนั้นแหละค่ะ By May

ติดตามพูดคุยสรรพเพเหระกันได้ที่ Facebook หรือคลิ๊ก link ได้ที่ Club Skate หรือ Skateproplus

เที่ยวเชียงใหม่ travel to chiangmai

05/06/56

วันนี้อากาศสดใสมาถึงเชียงใหม่ด้วยสายการบิน แอร์เอเชีย สู่เชียงใหม่ก็ไปยืมรถเพื่อนพี่มาขับ...ซะงั้น

เป้าหมายของการเดินทางวันนี้คือ ....ไม่มี ไปเรื่อย ๆ พลพรรค รัก Skate ก็เลยตกลงกันไปเที่ยวดอยที่ใกล้ที่สุดในเชียงใหม่ คือ
Today my travel Doy Sutap

ดอยสุเทพ เป็นศรี 

ประเพณีเป็นสง่า 

บุพผาชาติ ล้วนงามตา 

งามล้ำค่านครพิงค์

ถึงจุดชมวิวที่ 1 จอดรถ แล้วลงไปถ่ายรูป เป็นจุดชมวิว ที่ทุกคนมาต้องแวะถ่ายรูปกัน สังเกตง่าย ๆ มีรถขายน้ำอยู่ที่นั่นเป็นประจำ 

scenic view Chiang mai Province

อีกสักภาพ วันนี้มีเมฆมาก แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค์ แต่อย่างใดเลย ใครจะขับรถขึ้นดอยสุเทพ คนไม่ชินเส้นทางก็ขับกันระวังหน่อยละกันนะค่ะ 

ขนาดเราชินเส้นทาง เรายังต้องระวังเลย มีโค้งหักศอกก่อนถึงวัดดอยสุเทพ

เราตั้งชื่อว่าโค้งวัดใจ เพราะหักศอกและชันมาก มีนักท่องเที่ยวไม่ชำนาญทาง เกิดอาการรถ "พลิก" ไปหลายคัน บางคันก็แรงไม่ถึง คา แง๊ก ๆ อยู่ตรงโค้งนั้น

Petdoyngan Restaurant

(Pet-Doy-ngan) native food

 ตกเย็นมา เราก็มีนัด ทานข้าวกันที่ร้าน "ครัวเพรชดอยงาม"  ถ้าวิ่งจากสนามบินเชียงใหม่มาจะเจอสี่แยกเข้าเมือง (สี่แยกเซนทรัลแอร์พอร์ต) ให้วิ่งตรงประมาณ 1 กิโล ก่อนถึงสะพานข้ามแม่น้ำปิงนะ 

ถ้าข้ามไปแล้วแสดงว่า เลยไปไกล แต่ไม่ต้องกังวลไปร้านนี้มี 2 ฝั่งถนนตรงข้ามกันเลย

ถ้าเจอฝั่งหนึ่งจอดรถไม่ทัน ก็ U turn ไปอีกฝั่งเป็นร้านเดียวกัน ตรงเข้าไปเลย 

ร้านนี้อาหารอร่อย ราคาถูก เราไปกัน 5 คน สั่งอาหารมา 7 อย่าง จ่ายไป 510 ใช้ส่วนลดของ True ไปอีก เหลือ 460 บาทถ้วน กินจนพุงปลิ้น อิ่มมาก แล้วก็กลับไปนอนพุกนี้มีนัดไป......

เชือกนี้ถูกรถชนจนกระดูกกลังหัก ทำงานหนักไม่ได้อีกเลย

06/06/56

Elephant Nature Park (เอลลิแฟนท์เนเจอร์ปาร์ค) เชียงใหม่ 
คนไทยหรือคนเชียงใหม่ ส่วนใหญ่ ไม่มีใครรู้จักที่นี่หรอกค่ะ เพราะที่นี่ ไม่ใช่เป็นที่ท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวจะได้มาดูการแสดงหรือขี่ช้างแต่อย่างใด  แต่ที่นี่เป็นศูนย์อนุรักษ์ช้าง กับน้องหมา ที่โดนน้ำท่วมกรุงเทพไม่มีที่อยู่

และให้บริการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ มีสำนักงานใหญ่ที่จังหวัดเชียงใหม่ มีโครงการหลายแห่งทั้งใน อ.แม่แจ่ม จ.เชียงใหม่, ที่จังหวัดสุรินทร์ และอีกโครงการหนึ่งที่ประเทศกัมพูชา

ที่นี่ไม่มี...ควานช้างที่ใช้โซ่คล้องคอช้างให้เดินช้าลง 
ที่นี่ไม่มี...ตะขอแหลม ๆ ไว้ทิ่มช้าง บังคับช้าง
ที่นี่ไม่มี...การแสดงของช้างวาดรูป หยิบหมวก ลากซุง แตะบอล ฯลฯ
ที่นี่ไม่มี...คนใจร้าย คนทารุณ
และที่นี่....มีแต่นักท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ "เป็นต่างชาติ" แล้วคนไทยหละ!!!

ช่วงขอเหน็บให้เจ็บเล็ก ๆ 

โน่น...ไปอยู่ที่ศูนย์จัดแสดงช้าง 
ไปดูช้างแสดง ดูการแสดงของช้างกับควาญช้าง
ไปดูสิ่งที่เป็นธุรกิจ ไปดูการทารุณช้างทางอ้อม 
ไปดูหมีแพนด้า เหอะ ๆ 

คนดูสนุก...แต่หารู้ไม่ ว่าคนแสดงไม่สนุก 
ช้าง คือสัตว์ ที่ต้องได้รับการฝึกฝน กว่าจะมาแสดงได้ 
แล้วคุณว่า ควาญเข้าถือตะขอแหลม ๆ ที่คุณก็เห็นจนชินตา เอาไว้ใช้กับช้าง ทำอะไรหละ 
แล้วใครว่าช้างจะไม่เจ็บ คุณคิดแบบนั้นรึเปล่า
คุณว่าช้าง หนังหนาจนไม่รู้สึกถึงแรงกระทำนั้นหรอ


ถ้าคุณเป็นคนไทยคนหนึ่งได้มาที่นี่
คุณจะไม่รีรอที่จะ "รัก" สัตว์ที่เป็นสัณลักษณ์ของชาติเลยหละ

ช้างที่นี่จะมีอิสระทุกตัว ที่อยู่ข้างใน เป็นแม่กับลูกช้างตัวเล็ก 2 เดือน เพราะแม่ยังหวงลูกอยู่มาก จึงต้องอยู่ในบ้านพิเศษอีกสักระยะ

ช้างตัวนี้หลังหัก จากควาญเอาไปหากินในเมือง รถจึงชน ทำงานอีกไม่ได้

ช้างที่นี่อิสระ สังเกตุจากควาญจะไม่มีตะขอแหลม ๆ เลยสักคน มีแต่กล้วยที่ต้องถือไว้ สั่งการ ...

คุณยายเชือกนี้เค้าขี้เล่น อายุ 70 กว่าแล้ว

จอมซน 2 เดือน

อยู่กันม่ามี้

ที่มูลนิธินี้ มีน้องหมาที่ถูกน้ำท่วมจากกรุงเทพ อีก 400 กว่าตัว มีนั่งนอนทุกเอเคอร์ ที่สำคัญ ไม่กัดกันด้วย 

ได้เวลาอาบน้ำแล้ว...ไปอาบน้ำกัน

มีแต่ชาวต่างชาติ ทั้งน้านนน

พร้อมอาบน้ำแล้วค่าาา ที่มาอาบมีแต่ช้างผู้หญิง เท่าที่สังเกตุ พี่ไกด์เค้าบอกว่า ช้างผู้ชายเค้าจะดุ กว่าต้องให้ควาญเป็นคนพามา

เค้าจะกินก่อนอาบแหละ

เอ้าาใครจะอึ๊...ก่อน 

สาดน้ำกัน สาดน้ำกัน

ขัดหู ให้ยายหน่อย

ไม่สนหรอกฉันจะกิน ฉันกำลังกิน สาดไปให้ทั่ว ๆ 

อ่าาาา...กล้วยไหม...แตงโม...ฟักทองของโปรด นี่ชะมะ อ่าาาาาาาา...

ช้างที่นี่ น่ารักทุกเชือกเลย คุณเคยไหม ที่จะอยู่ใกล้เขาได้ ตั้งแต่เดินเข้ามาที่นี่ ใช้เวลาบ่ายถึงเย็น อยู่กับช้างคุยกับเค้าได้ทุกเชือกเลย^ ^...เจ้าตัวใหญ่...สัตว์ที่น่ารักของไทย ตลอดมา

ข้อมูลการเข้าชม

นักท่องเที่ยวต่างชาติ 2,500 บาท

นักท่องเที่ยวชาวไทยเข้า ฟรี แต่บริจาคหน่อย สัก 500 1,000 จะได้ช่วยช้าง ช่วยน้องหมาด้วย

ต้องขออนุญาติก่อนเข้าชม ล่วงหน้า 2-3 วัน เค้าจำกัดนักท่องเที่ยวแต่ละวัน เพื่อไม่มากเกินไป ในการดูแลช้าง

มีแบบไปกลับ และแบบค้างคืน กิจกรรมมีหลากหลาย ติดตามได้ใน http://www.saveelephant.org/

มีแต่ภาษาอังกฤษนะ หรือโทรสอบถามได้ที่ 053-272855

สำหรับทริปเราวันเดียวไปกลับ  ขับรถไปเอง หลงบ้างไรบ้าง กว่าจะถึงมูลนิธิ ถามทางเอา ใช้รถกระบะหน่อยละกันเพราะทางชันมาก เข้าทางปางช้างแม่ตะมาน เลยปางช้างแม่ตะมาน มาอีก ประมาณ 1 กิโล ทางเข้าเป็นทางขลุขละ ไม่ลาดยาง รถเก๋งคงต้องคิดใหม่นะค่ะ 

เราบริจาค และซื้อของเป็นที่ระลึกกลับมาด้วยค่ะ ขอบคุณพี่ไกด์ และพี่ ๆ ที่ดูแลช้างที่นี่ พี่ ๆ ใจดีและน่ารักทุกคน ขอบคุณชาวต่างชาติที่ไม่ประสงค์ออกนาม ซื้อที่ดินบริจาคให้กับมูลนิธิ และชาวต่างชาติอีกมากมาย ที่ช่วยเหลือเพื่อนร่วมโลกอย่างช้างไทยของเรา ขอบคุณมูลนิธิ Elephant Nature Park (เอลลิแฟนท์เนเจอร์ปาร์ค) ที่ให้เราเข้าไปเยี่ยมชมและบริจาคเงินช่วยเหลือ ถึงแม้จะเล็กน้อย ก็ภูมิใจค่ะ

ช่วงขอเหน็บให้เจ็บเล็ก ๆ 

คนต่างชาติเข้าคิวล้างมือ ....เห็นแล้วอายจริง ๆ
ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่ไปยืนตรงนั้น เห็นต่างชาติเข้าแถวต่อคิวกัน "ล้างมือ" คุณจะอายไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดตรงไหน
คนไทยเข้าคิวรอรถไฟฟ้า ยังไม่เป็นระเบียบเท่าเลย อย่าพูดถึงเรื่องขึ้นรถเมล์ หรือการขับรถแซงคิวเบียดทางแยกหรือทางยกระดับ หรอก ....ถ้าคุณเป็นคนไทยคุณก็จะรู้...ว่าไหม


ปล.ยังไม่จบนะค่ะติดตามกันได้ ไปห้อยโหนเป็นชนี

07/05/56

วันนี้เราเดินทางโดยรถตู้ของ Flight of the gibbon ไปรับจากที่พัก ถึงที่เล่นกันเลยทีเดียว คณะเดินทางวันนี้มีทั้งหมด 8 คน มี 3 คนไทย 5 ต่างชาติ อีกแล้วค่ะ อิอิ

ออกเดินทาง 09.00 ถึงที่ Flight of the gibbon ประมาณ 11.00 น. เพราะแวะรับคณะร่วมเดินทางด้วยใช้เวลาเดินทางจริง ชม.กว่า ๆ 

ถึงแล้วถ่ายรูปกันหน่อย

พร้อมออกเดินทางค่าาา

ง่ะ คนไทย นอกจากจะเป็นเจ้าหน้าที่ นักท่องเทียวก็มีแค่เรา 3 คนอีกแล้ววว

หนู๋ชอบถ่ายรูปค่าาา

โฮ่ ฮี้ โฮ....

ชะ ชะ ชะ นี มีลูกด้วยยย

เดินสพานโยกเยก

ไกลไหมเอ่ยย

ถ่ายจากกลางต้น มองไม่เห็นยอด

บรรไดลิง แต่ให้คนใช้ อิอิ ไม่ได้ตอกกับต้นไม้นะ ใช้สลิงยึดไว้เฉย ไม่ทำลายธรรมชาติค่าาา

สูงมากกกค่าาาา

ธรรมชาติยิ่งใหญ่ อย่าทำลายเค้าเลยค่ะ

สนุกกับธรรมชาติ

ขอบคุณเธอผู้ให้สิ่งที่ยิ่งใหญ่ อากาศที่มีค่า กับทุกชีวิตบนโลก

รักต้นไม้ ดูแลเค้า เหมือนอย่างที่เค้าดูแลให้อากาศบริสุทธิ์กับเรา

กอดกันหน่อย บนยอดไม้

ต้นไม้ใหญ่ เก่าแก่ คุ้มค่าที่ได้มาจริง ๆ 

จุดสุดท้ายลงกันแบบนี้ค่าาา

ข้อมูลการท่องเที่ยว

Flight of the gibbon เชียงใหม่ อ.แม่ออน ต.ห้วยแก้ว หมู่บ้าน แม่กำปอง

ข้อมูลเว็บไซต์ http://www.treetopasia.com/th/thailand-holiday/chiang-mai

ค่าใช้จ่ายทั้งหมด คนไทย 2,399 บาท/คน ทริปทัวร์ 1 วัน ไม่ค้างคืน
คนต่างประเทศ...ดูในเว็บเองนะจ๊ะ
รวมค่ารถรับส่งมาไฟร์ออฟเดอะกิฟบอนแล้ว


รักป่า เหมือนที่ป่า ให้อากาศดี ๆ กับเรา ขอบคุณ Flight of the gibbon ที่มีกิจกรรมดี ๆ แบบนี้ ขอบคุณพี่ ๆ สตาฟที่เซฟตี้ มั่นใจสุดพลัง

แล้วติดตามบทความต่อไปกันได้นะค่ะ มีอะไรหนุก ๆ ให้ทำเสมอ By May
พูดคุยกันได้ อะไรได้ที่ Facebook หรือ Club skate